Palmiyenin yüreğine
Yuva kuran serçeler
Yaprak gibi düşüyorlar
Ve bir süre sonra
Dalında tekrar yaprak oluyorlar
Güvercinler gökyüzünde kümelenmiş
Ayin yapıyor
Kimiz zaman rüzgar oluyorlar kimi zaman bulut
Oradan oraya binbir cıvıltıyla uçarken
Bir martı tek başına ağır ağır süzülüyor
Ve bir balık alık alık yüzüyor
O martının karnında
Yem olacağını bilmeden
Bir serçe
Heyecandan kendini güvercin sanıp
Kümenin ardı sıra kanat çırpıyor

Ve aylardan kasım
Sonbaharın son demlerini
Yaşıyor İstanbul